ekran z filmu 8 dzień

„Ósmy dzień” – film Jaco Van Dormael’a

Film zaczyna się wyliczanką Georges’a: 1 dnia stworzył słońce – razi w oczy, a potem ziemię, 2 dnia – morze – ono moczy nogi, 3 dnia – płyty, 4 dnia – telewizję, 5 dnia trawę – ona krzyczy kiedy ją koszę. Muszę ją pocieszać i mówić do niej czule, 6 dnia stworzył człowieka, we wszystkich kolorach. Nathalie jest kobietą. Kiedyś się z nią ożenię…

Georges i Nathalie na ławce przed Domem Opieki

7 dnia w niedzielę odpoczął!

W weekend do Domu Opieki przyjeżdżają rodzice i zabierają swoje dorosłe dzieci do domu. Georges czeka, ale nikt po niego nie przyjechał.

Georges postanowił, że nie spędzi weekendu sam w Domu Opieki i wyruszył w drogę. Szybko znalazł się towarzysz wędrówki – czarny pies.

Jest noc i pada deszcz kierowca samochodu – Harry – przysnął za kierownicą i przejechał psa. Jest w szoku, więc pakuje zwłoki psa do bagażnika, a Georges wsiada razem z nim. Przyjeżdżają do domu Harrego, który mieszka sam, od kiedy odeszła od niego żona z dwoma córeczkami.

Harry wykopał dół w ogrodzie i pogrzebał psa, a Georges odśpiewał pieśni żałobne.

Harry postanowił odwieźć Georges’a do domu. Georges zna nazwę ulicy i numer domu. Ma też obrazek, na którym namalowany jest jego dom, a przed nim jego mama i siostra Fabienne. Niestety nie zna nazwy miasteczka…

Dom rodzinny Georges’a

Harry odnajduje dom taki jak na obrazku. Jednak okazuje się, że mama Georga tam nie mieszka, bo cztery lata wcześniej zmarła, a Georges o tym zapomniał!

Nowy właściciel domu dał Harremu adres do siostry Georges’a. Georges i Harry ruszają w drogę. Po drodze Georges nuci ulubione piosenki Luisa Mariano.

Wyimaginowany piosenkarz, ulubieniec Georges’a śpiewa piosenkę, że miłość jest jak bukiet fiołków…

Przestaje nas dziwić, że Georges zapomniał o śmierci mamy, ponieważ on z nią stale rozmawia i pojawia się ona nawet w samochodzie, którym jadą do siostry.

Siostra jest zdziwiona, że jej brat do niej przyjechał. Wie, że uciekł z Domu Opieki, ale nie spodziewała się, że trafi do niej. Fabienne przekonuje brata, że nie może u niej zostać, że to zawsze źle się kończyło. Siostra ma żal do matki, że zawsze zajmowała się tylko bratem, dlatego wyraźnie jej powiedziała, że ona nie będzie się nim zajmować, bo ma swoje życie: męża i dwoje dzieci. Daje Harremu adres do Domu Opieki, gdzie czekają na jej brata. Georges chce pojechać z Harrym – swoim nowym kumplem – nad morze i Harry się zgadza, bo chce odwiedzić córeczki, które z matką mieszkają w domu przy plaży.

Fanienne tłumaczy bratu, że ma swoje życie

Harry, tak jak Georges ma kłopoty, żeby zamieszkać z rodziną. Córeczka dla której przywiózł prezent, nie chce go wcześniej. Chce żeby ojciec był z nią w dniu urodzin – 14 maja. Pisze Georgowi na ręce tę datę.

Harry odwozi Georges’a do Domu Opieki i żegna go słowami: Wybacz, nie umiem się zatroszczyć nawet o swoje dzieci…

14 maja pensjonariusze Domu Opieki są w muzeum i po cichu opuszczają gmach w poszukiwaniu samochodu, którym pojadą na urodziny do córeczki Harrego.

Wywołują popłoch u sprzedawcy w salonie samochodowym, gdy informują go, że proszą grzecznie o samochód. Wykorzystują zamieszanie, wsiadają i wyjeżdżają przez szybę na ulicę. Zabierają Harrego i fejerwerki, zgromadzone w pracy Harrego i ruszają nad morze.

Harry puszcza z Georges’em ognie sztuczne na plaży przed domem żony, a w tym czasie koledzy Georges’a świetnie bawią się w wesołym miasteczku. Zabawę przerywa policja i zabiera ich do Domu Opieki.

Georges widząc swoje oblicze na monitorach telewizorów, (które wyświetlają obraz z kamery umieszczonej na wystawie) mówi: Telewidzowie powiedzcie mojej mamie, żeby po mnie przyszłą. Jestem smutny…

I to właściwie koniec historii Georges’a. Tańczył na dachu i spróbował latać, więc spadł …

Tytuł filmu wyjaśnia nam wyliczanka Harrego, którą przedstawił swoim córeczkom leżąc na trawie.

1 dnia stworzył słońce – razi w oczy, 2 dnia – wodę- moczy nogi, 3 trawę, ona krzyczy kiedy ją koszę, 4 krowy- mają ciepłe nosy, 5 dnia samolot – jeśli nim nie lecisz, możesz patrzeć jak leci, 6 dnia stworzył ludzi: mężczyzn, kobiety i dzieci, 7 dnia dla relaksy stworzył chmury, gdy się dobrze przypatrzysz możesz wyczytać z nich każdą historię.

Potem zastanowił się czy czegoś mu nie brak… 8 dnia stworzył Georges’a i zobaczył, że to coś dobrego!

Ten film nakręcono w 1996 i nagrodzono Złotą Palmą w Cannes.

W wielu scenach reżyser pokazuje ludzi, którzy spotykają osobę upośledzoną i ich reakcje, w których dominuje strach i przerażenie.

Film niesie smutne przesłanie, że Georges, który tak bardzo pragnął miłości, nie mógł liczyć na jej spełnienie nawet z Nathalie. Jedyną osobą która go kochała była jego matka.