Drugiego kwietnia obchodzimy Światowy Dzień Wiedzy na Temat Autyzmu. Ten dzień ustanowiło Zgromadzenie Ogólne ONZ w 2008 roku, uznając autyzm za jeden z najpoważniejszych problemów zdrowotnych świata.
Statystyki podają, że nawet jedno na sto dzieci może mieć zaburzenie ze spektrum autyzmu, w tym chłopcy częściej niż dziewczynki. Autyzm należy do zaburzeń rozwoju o podłożu neurologicznym i jego objawy manifestują się w trzech sferach: zaburzeniach relacji społecznych, zaburzeniach rozwoju mowy i nasilonych stereotypowych wzorach zachowań.
Jako znak solidarności z osobami z autyzmem ubieramy się na niebiesko. Możemy też wziąć udział w kampani informacyjnej:
O autyźmie u dzieci z zespołem Downa rozmawiamy tu: https://www.zakatek21.pl/forum/viewtopic.php?t=1129
Przez osoby postronne dzieci z tym zaburzeniem określane są jako „niegrzeczne”. Dlatego w kampanii informacyjnej dominuje hasło: Autyzm, poznaj – zanim ocenisz!
Rodzice dzieci autystycznych próbują pokazać innym jak wygląda świat ich dziecka. Zachęcam do lektury wyjątkowego tekstu, który udostępniła nam Barbara Brol Gonera, mama Marcinka, która na facebooku prowadzi stronę: Przez życie z autyzmem – Marcinek Brol.
Autyzm, to jest takie coś ,
co się w pale nie mieści …
Nikt nie wie skąd się bierze , lecz za gardło mnie ściska i sprawia , że jestem inny , czasem nawet ,,niegrzeczny”….
Ale to nie moja wina , ja nie mam na to wpływu i dlatego chcę, abyście wiedzieli , że robię wszystko , aby się zmienić …
2 kwietnia jest moje święto !
Pewnie się zastanawiacie , co ono mi daję…..?
Szczerze mówiąc …..? nie wiem ….
Mam tylko taką cichutką nadzieję ,
że ta akcja sprawi ,że mnie troszkę poznacie,
troszkę zrozumiecie i mniejszym dziwolągiem się
dla Was stanę …
Dlatego całym moim serduszkiem małym
Was bardzo proszę , abyście w tym dniu wstawili żarówy -zamiast swoich foci .
Może dzięki temu cały świat się dowie , że autysta to też fajny człowiek …
Inna mama tak pisze o swoim dziecku…
Jestem inny lecz w sumie taki sam.
Nic mnie od Was nie różni
prócz tego,
że nie powiem Wam słowa żadnego,
że rozumiem wszystko po swojemu.
Że woda dla mnie jest życiem.
Że nie jem tego co Ty.
Że noce są dla mnie dniem
A dni nocą.
Że nie spojrzę ci w oczy.
Bo tego nie umiem.
Że śpiewam wciąż i mówię do siebie.
Że nie jestem taki jak Ty.
Mam swój magiczny świat.
Kraina zasad i reguł.
Coś, w co ja tylko wierzę.
Nie wyciągaj mnie na sile.
To moja kraina inności.
To moje noce i dni.
Pomóż mi….
Ułatw mi z Wami żyć.
Pomóż mi, gdy nie umiem przez ulicę
na drugą stronę przejść.
Pomóż mi oswoić mój świat z wami
takimi samymi lecz innymi.
Nie śmiej się ze mnie gdy do mnie mówisz.
A mów mi prosto w oczy.
Nie wytykaj mnie palcami
i nie mów, że jestem rozpieszczony
gdy nie wiesz…że ja jestem „inny”
Inny lecz taki sam
jak i Ty.
Oswójcie się.
My tez
tu mieszkamy.
My „inni” lecz tacy sami…