VAT na turnusy rehabilitacyjne

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. od podatku od towarów i usług wolne były usługi klasyfikowane w PKWiU 86.9 – usługi w zakresie ochrony zdrowia. Wszelkie usługi mieszczące się w tej grupie były wolne od podatku, w tym turnusy rehabilitacyjne i usługi rehabilitacyjne dla osób niepełnosprawnych. Zwolnienie miało charakter wyłącznie przedmiotowy.

Od 1 stycznia 2011 r. usługi rehabilitacyjne, w tym turnusy rehabilitacyjne, wolne od podatku od towarów i usług realizować mogą tylko wybrane podmioty: zakłady opieki zdrowotnej oraz lekarze, pielęgniarki, położne, psycholodzy oraz osoby wykonujące inne zawody medyczne o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. Zwolnienie to ma zatem obecnie charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W wyniku przeprowadzonych konsultacji prawnych oraz konsultacji z innymi organizacjami i podmiotami zainteresowanymi tematyką turnusów rehabilitacyjnych trzeba przyznać, że próby interwencji w drugiej połowie grudnia 2010 r., kilka dni przed wejściem w życie uchwalonej i opublikowanej ustawy, siłą rzeczy były spóźnione i nie mogły doprowadzić do zmian eliminujących skutki podatkowe od 1 stycznia 2011 r.

W chwili obecnej możliwe są następujące sposoby działania:

– uzyskanie korzystnej dla organizatorów turnusów rehabilitacyjnych interpretacji z Ministerstwa Finansów,

– zwolnienie od podatku VAT usług świadczonych przez wszystkie podmioty w drodze rozporządzenia Ministra Finansów ( art. 41 ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług),

– zwolnienie od podatku VAT usług świadczonych przez wszystkie podmioty poprzez zmiany w ustawie o podatku od towarów i usług (projekt rządowy lub poselski),

– zarejestrowanie ośrodka rehabilitacyjnego jako zakładu opieki zdrowotnej, czyli skorzystanie z możliwości jakie daje art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług (nie dotyczy niestety organizatorów turnusów).

Według analiz KIG-R najszybsze i najskuteczniejsze wydaje się zarejestrowanie ośrodka rehabilitacyjnego jako zakładu opieki zdrowotnej. Do Izby dotarły nawet informacje o kilkunastu firmach, które to już zrobiły. Ten sposób nie rozwiązuje jednak problemów organizatorów turnusów.

Uzyskanie korzystnej interpretacji z Ministerstwa Finansów według konsultacji przeprowadzonych przez KIG-R praktycznie nie znajduje żadnej podstawy prawnej.

Pozostaje zmiana w drodze rozporządzenia lub zmiany ustawy. Obie ścieżki są jednak czasochłonne.

W przypadku zmian w drodze rozporządzenia wymagają one co najmniej konsultacji międzyresortowych, co nieraz trwa miesiącami, zaś nastawienie ministerstwa finansów do problematyki osób niepełnosprawnych i brak skuteczności w tym zakresie Pełnomocnika Rządu
ds. Osób Niepełnosprawnych nie stwarzają większych nadziei.

Zdaniem Krajowej Izby Gospodarczo-Rehabilitacyjnej, pewnie nie najszybszym, ale jedynym dobrze rokującym sposobem wprowadzenia jakichkolwiek zmian w stawkach podatkowych od turnusów rehabilitacyjnych organizowanych przez inne podmioty niż zakłady opieki zdrowotnej, są zmiany bezpośrednio w ustawie o podatku od towarów i usług na skutek inicjatywy poselskiej.

W związku z powyższym, na wniosek organizatorów turnusów rehabilitacyjnych oraz firm prowadzących ośrodki rehabilitacyjne, po wnikliwym przeanalizowaniu uwarunkowań prawnych, aby nie zaniechać żadnej z powyższych możliwości, Zarząd Izby skierował w tej sprawie stosowne pisma do Ministra Finansów, Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych oraz Posłów sejmowej Komisji Polityki Społecznej i Rodziny.

autor: Włodzimierz Sobczak