paragraf prawny

Czy zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze będą zlikwidowane?

Niepokojące informacje docierają z Ministerstwa Edukacji Narodowej o planach likwidacji zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną i ponownym przekazaniu zadań (podobnie jak miejsce to miało w 1997 roku) do resortu Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej.

W związku z tym z inicjatywy Pana Krzysztofa Lausch’a powstała idea wystosowania Listu Otwartego do Pani Minister. Zamieszczony poniżej list należy wysłać w formie emaila z adnotacją „podpisuję” –  wraz z imieniem, nazwiskiem, tytułem naukowym bądź służbowym, adresem zameldowania na adres Pana Krzysztofa –  do 10 marca 2010 r.

LIST OTWARTY DO PANI MINISTER

Szanowna Pani Minister!

Zaniepokojeni powtarzającymi się informacjami dotyczącymi planów MEN związanych z przekazaniem zadań realizowanych w stosunku do dzieci i młodzieży z głęboką niepełnosprawnością intelektualną z obszaru działań MEN do MPiPS, zwracamy się do Pani Minister z prośbą o zdementowanie tych informacji lub – jeżeli są one zgodne z prawdą – o ponowne rozważenie zasadności planowanych działań.

Już sam fakt brania ich pod uwagę budzi nasze zdziwienie. Zarówno obowiązujące w Polsce akty prawne, jak i ratyfikowane przez Polskę dokumenty gwarantują bowiem wszystkim, także osobom głęboko upośledzonym umysłowo, prawo do równego traktowania, nauki i stosownego do ich potrzeb oddziaływania rewalidacyjnego.

Prawo do nauki (także osób niepełnosprawnych, w tym głęboko niepełnosprawnych intelektualnie) jest zapisane w Konstytucji RP, a uszczegółowione w Ustawie o Systemie Oświaty. Zgodnie z zapisami zawartymi w tych dokumentach
system oświaty powinien zapewniać każdemu obywatelowi Rzeczypospolitej Polskiej realizację prawa. do kształcenia się a dzieciom i młodzieży prawa do wychowania i opieki odpowiednich do wieku i osiągniętego poziomu rozwoju.

Powyższe prawa wynikają także m.in. z Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, Deklaracji Podstawowych Praw i Wolności, Międzynarodowego Paktu Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych, Konwencji Praw Dziecka, Światowej Deklaracji Edukacji dla Wszystkich, Standardowych Zasad Wyrównywania Szans Osób Niepełnosprawnych czy Deklaracji z Salamanki – Wytycznych dla Działań w zakresie Specjalnych Potrzeb Edukacyjnych. Są to dokumenty ratyfikowane i podpisane przez Polskę.

My dorośli, nie jesteśmy w stanie – chociaż często uzurpujemy sobie takie prawo – nadawać dzieciom jakichkolwiek praw, czy obdarować je nimi. Dzieci po prostu te prawa mają, a naszą rolą i obowiązkiem jest ich nazwanie, uznanie, a także ochrona.

Właśnie w imię tego obowiązku kierujemy niniejszy list do Pani Minister i prosimy o udzielenie odpowiedzi zaniepokojonym profesjonalistom i rodzicom.

My, niżej podpisani jesteśmy głęboko przekonani, że wprowadzone po wielu latach i z dużym wysiłkiem wielu środowisk rozwiązania, lokujące pracę z dziećmi i młodzieżą z głęboką niepełnosprawnością intelektualną w obszarze resortu edukacji, są właściwe, słuszne i odpowiadające potrzebom tych ludzi.

Osoby te nigdy nie będą pomnażały naszego dochodu narodowego, zawsze będą z niego tylko czerpały. To jest fakt. Jesteśmy jednak krajem cywilizowanym, a miarą rozwoju cywilizacji jest stosunek do osób niepełnosprawnych.


Podyskutuj o tym na forum.