Sen to czas na regenerację, odpoczynek i wzrost. Niemowlę śpi około 22 godzin na dobę, dwulatek około 14, a dzieci powyżej trzech lat 10-12 godzin. Dorosły człowiek potrzebuje zazwyczaj około 8-10 godzin snu. Wyspane dziecko jest pogodne, radosne, chętne do zabawy i nauki. Jednak spanie a raczej kładzenie się spać nie jest ulubionym zajęciem dzieci. W wielu domach czas usypiania pociechy trwa wiele godzin.
Tymczasem jak się okazuje, zasypianie jest rodzajem wyuczonego zachowania, którego po prostu można się… nauczyć.
Dziękujemy serdecznie autorce tekstu, pani Marcie Wiśniewskiej (oligofrenopedagogowi, terapeucie integracji sensorycznej, prezesowi Polskiego Stowarzyszenia Terapeutów Integracji Sensorycznej PSTIS, wykładowcy APS oraz UW, nauczycielowi-terapeucie w Zespole Szkół Specjalnych Nr 63 w Warszawie) za przekazanie tekstu do publikacji na łamach Zakątka 21.
W nauce wszystkiego trzeba dbać o reguły. Zasypanie nie jest wyjątkiem. Konsekwencja i cierpliwość rodziców to złote zasady opanowywania różnych umiejętności przez dziecko.
Oto kilka sposobów:
- Zajęcia w ciągu dnia – Dziecko chętniej pójdzie spać, jeśli jest zmęczone. Należy, więc zadbać o jego zróżnicowaną aktywność zwłaszcza fizyczną (pobyt na świeżym powietrzu, zabawy ruchowe, basen itp). Warto także pamiętać o tym, że zbyt dużo atrakcji może utrudnić zaśnięcie.
- Bez szaleństw – Do snu trzeba dziecko przygotować. Nie wskazane jest oglądanie przed snem telewizji, granie w gry komputerowe, emocjonujące zabawy. Takim szaleństwem może być zbyt późna zabawa siłowa z tatą, przeciągająca się wizyta przyjaciół domu lub bajka.
- Nastrój snu – Należy zadbać o nastrój usypiania: wyłączyć telewizor, radio; włączyć nocną lampkę; włączyć muzykę (np.: kołysanki na sen, szum fal itp.) Warto pamiętać o: temperaturze powietrza w pokoju (optimum to około 18-20 stopni), wywietrzeniu pokoju.
- Przytul mnie – Przytulanka pomaga odgonić koszmary. Z nią dziecko czuje się bezpiecznie.
- Kolacja – Ostatni posiłek dnia powinien być spożywany około godziny 19 (dotyczy to 3 jak i 12 latka). Jego formuła winna być lekka np. banan, ciepłe mleko.
- Pomasuj moje ciało – Kojący masaż uspokaja, relaksuje, daje poczucie bliskości i bezpieczeństwa.
- Poczytaj mi mamo, poczytaj mi tato – Czytanie bajek przed snem to czas niezwykle ważny. Ta chwila umacnia więzi rodzinne, pozwala na wyciszenie i przygotowanie się do snu.
- Regularność zasypania – Od początku dziecko powinno wiedzieć, że istniej stała pora kładzenia się spać np. po wieczorynce. Stała pora snu dziecka stwarza mu ramy bezpieczeństwa i porządkuje życie rodzinne.
I na koniec dwie cenne uwagi. Zalecam jednak szczególną ostrożność.
- Docisk ciała – Przed spaniem warto dostarczyć wrażeń czucia głębokiego, czyli zawinąć dziecko ciasno w kołderkę lub kocyk i mocnymi ruchami dociskać ciało. Oczywiście docisk powinien być mocny, ale proszę pamiętać, że inną siłę będzie miał w stosunku do 2-latka a inną w stosunku do 7 latka.
- W przypadku wielu dzieci (zwłaszcza tych nadmiernie reaktywnych) sprawdza się dociążanie ciała przy zasypianiu np. kołderką obciążeniową. Oczywiście specjalistyczną kołderkę można kupić. Z reguły terapeuci proponują nakryć dziecko ciężkim kocem, kołdrą (także z wypełnieniem) ważącymi ok. 5% masy ciała dziecka. Nie należy przekraczać tej wagi! Jednakże, zawsze przed podjęciem takich działań warto byłby się skonsultować z terapeutą SI.
O problemach z zasypianiem rozmawiamy w tym miejscu na forum.